Memory Speaks 2

...

Sadyang mapanlinlang ang mundo ng tao. Minsan magulo, minsan payapa,minsan masaya ngunit pawang kalokohan lamang ang tangi kong nakikita. Sa bawat oras na tumatakbo sa araw araw ko ay pawang may sumusunod na nakaraan na di malimutan, pawang nakaraan na pilit na kumakarga sa likod mo na di ma naman mabitawan. madaming ala ala ang sumasagi sa utak ko, minsan masaya, minsan malungkot, nakakatuwa, nakakaloko ngunit sadyang minsan may nakakatakot, takot na bumalot na sa katauhan ko. Totoo nga siguro na kaikibat na ng buahy natin ang nakaraan, dito tayo kasi natuto, pinalakas at pinatibay. Naniniwala ako na " you're past will be your good teacher" kasi sa mga kamalian nating nagawa nung nakaraan ay pawang di na mauulit sa kasalukuyang. Dito kasi nakikita natin ang mga kamaliang nagawa natin na siyang nagtuturo sa atin na ituwid ang mga kamaliang yun. Ito yung tanging makakapagsabi na yung ginawa natin nung nakalipas ay kamaliang di na dapat ulitin, mga nagawang dapat bigyan pansin at kakulangang dapat punan.

Madaming alaala ang gumugunam gunam sa akin. Karamihan ay masaya ngunit madami din kalungkutan, madaming kalokohan ngunit madami ding kapalpakan, maraming pinaglaban ngunit sadyang madami ding panlilibak. Magulo ang buhay ko, magulo ang utak ko, pero masaya ako. Masaya ako inspite na maraming umapak at nanghusga sa katauhan ko. Masaya ako sa buhay ko na bingay ng diyos ko, kasi maraming ulit akong nadapa pero maraming tumatayo sa akin. Sapat na sa akin ang bingay nyang mga magulang ant kaibigan. Blessing na sila sa akin. maraming pagkakataong humiling ako sa kanya, pero sa kasagutan wala ang aking hiling, ngunit nasa kasagutan pala na yung yung tama at makakabuti para sa akin. Sapat na sa akin yung pagmamahal na nadadama ko sa mga taong patuloy na nagmamahal at umiintindi sa akin. Mahirap magmahal sa totoo lang,pero sa lahat ang magmahal ang pinaka masarap. Masarap mag mahal khit minsan ikaw ang nasasaktan, pero wag kang mag alala senyales lang yan na totoo kang nagmamahal. "Love More Till it Hurts no MOre". .

Masaya ako sa katayuan ko ngaun. Sa kaibigan at tinuring na kapatid, sa kapamilya't kapuso, sa kalokohan at kaaway. Masaya ako kung anung meron ako ngayon. Sa lahat wala akong pinaggsisihan, sa kaibiguan at karangalan.Masaya ako dahil yung taong nasa paligid ko ngayon ang bubuo ng aking kahapon. ang siyang magbibigay ligaya sa aking pagtanda, ang magbibigay pag asa, ang makakasamang bumuo ng panagrap. Ang mga taong ito ang bubuo ng alala alng di ko malilimutan hangang pagtanda, alaalang ipagmamaalaki at pahahalagahan. Salamat kaibigan dahil naging bahagi ka ng aking ALA ALA...

Memory Speaks

.....

bat wala akong maisulat??

dahil siguro madaming pumapasok sa isip ko pero walang tumatama or umaakma sa gusto ko. di ko alam pero maraming pangyayari sa buhay ko ang nagpapa alal ala sa mga nakaraan ko. madaming nagpapasaya ngunit madami ding nagpapaluha. madaming nagpapahanga ngunit madami din nagpapalibak. madaming ginugusto ngunit madami din ayaw. minsan naiisip ko balanse ba ang buhay ko.??? di ko matiyak kung ang nararamdaman ko ay tama, di ko alam kung ang nasa utak ko ay umaakma ba sa kinikilos ko. ang mga taong nasa paligid ko ay yung taong totoo at mapagkakatiwalaan ko. pero sa lahat ng ito, balanse man o hindi ang buhay ko naniniwala ako na masaya ako kung anung meron ako.



Sa pagkaktaong may nanloloko ,nanlilbak at umiinsulto sa pagkatao ko nandyan yung taong tinuring kong kapanalig at katoto ko. Kahit masakit sa akin ang magamahal, mahirap ibigay ang tiwala, pilit ko pa din itong pinibigay at pinagkakatiwala, sabi nga "Love More Until It Hurts No More".. magmahal??? yan lang ginagawa ko. Kaya siguro marami akong tinuturing na kaibigan, mga kapatid, mga kapamilya't kapuso. Napakasarap mag mahal ngunit napakapait ang lumimot. Siguro yuung lumimot ang pinaka ayaw kong gawin sa buhay ko kasi naniniwala ako na tanging mga memory mo lang yung nagiisang makakapag pasaya sayo sa tuwing wala k ng kasama, memory ng pagkabata mo, minamahal mo at kaibigan mo. Napakasakit sa akin kung kukunin sa ain yung pinaka mahalagang bagay sa buhay ko, my memory. May isa akong paboritong korean movies tiltle. "A Moment To Remember". Ito yung kwento na kung saan nagpaiyak sa akin. Napakaskit ang mawalan ng memory or magkasakit ng Alzheimer Desease, kung saan ito ang nangyari sa bidang babae, nawala ang memorya nya na khit ang pinaka mamahal nyang lalaki ay nakalimutan na niya, yung mga bagay na usually ginagawa nila. Pati mga bagay na nagkakasundo sila, pero ang pinakmasaklap kahit mukha ng lalaki di na nay marecognize, masakit sa part ng lalaki, at kahit sinu naman manlulumo at masasaktan kung nangyari ito sa buhay natin, masakit pero kailangang tanggapin.



"thoughts of you still linger in my mind no matter how time will change" wlala lang naalala ko lang yung kantang yan.







for my Friends:

Salamat for being true, salamat sa sa MEMORY na bingay nyo. masaya man or malungkot pero itretreasure ko lahat yun..



Song: Special Memory





Prince Champ: comlab 11:04 ( late na ako sa class ko)!!!

memory speaks to ur hearts!!!

Its too Late???

"its too late stop pretending, its too late for the new beginning later than the sunset later than rain"
way back in highschool when that song is been dedicated for me. Nakakalungkot kasi listening to that song line by line you can feel na nasaktan ko yung taong yun.. Totoo naman eh nasaktan ko siya kahit di nya paalam. Isa akong malaking tanga para maging isang manhid. Isang manhid kung saan di ko man lang nakita yung mga effort and yung kabaitan nung girl na pinapakita sa akin. Now its too late not by her but for me to returned that kindness and yung love na di ko napakita nung time yun. Manhid ba ako or nagbubulagbulagan lang.??? actually i have a feeling for her peo torpe lang ako para hindi ipakita and ipadama sa kanya. Nagiging manhid ako sa mga sinasabi nya kahit na harap harap na nya itong sinasabi sa akin.

Naalala ko pa yung time na sinbi nya na gusto nya ako pero wala akong ginawa, nagbibingi bingihan pro deepinside napaka saya ko pero di o yun maipakita sa kanya. There also a time na siya na yung gumagawa ng way para magkausap kami and tuluyang masabi sa akin kung anu yung nararamdaman nya for me. Pawang mga kaibigang malapit sa amin yung tanging nagiging daan para malamn namin yung mga nraramdaman namin nakakapanghinayang nung time na isayaw ko siya nung seneiors prom nmin, ngpakatorpe n naman ako, pilit nyang nilalapit ang katwan nya sa aking para makisaliw sa kantang parang umaakit sa amin para maglapit. Yun yung di ko makaklimutang sandali sa buhay ko na kasama ko siya , yung time na sinbi " wag kang bibitaw"( habang pahigpit ng pahigpit yung pagyakap niya sa akin) dun nya din sinabi yung mga hinanakit niya sa akin, ako tahimik pa din at pawang gulat n gulat pa din sa pangyayarin yun. Nakakhiya, habang tumatagl kasi pasweet ng pasweet ang kanta and habang tumatagal paunti ng paunti ang nag sasayaw hanggang sa ilan n lang kaming nattitira. Rinig namin ang hiyawan ng mga kaibagan pro para sa akin isa lang ung panaginip.. pero totoo! till dumating yung time n tinapik na kami para umupo.. Talo!! napalaki kong torpe!! yun na sana yung chance para ipaalam din sa kanya kung anu sya para sa akin , na pareho kami ng nararamdaman pero, lumipas ang oras ng wala man lang lumabas sa bibig ko.

Usually when i remeber that time na kinakanta nya sa akin yun napapiiyak ako. Naiiyak ako kasi nasaktan ko sya and now ako naun ang nasasaktan. Nayung college na ako, gumagawa pa din ako ng paraan para mahanap muli siya, ipakta k sa kanya na mali ako. Its too late na talaga kasi naun third year na kami, three years ko na di siya nakikita, three years na akong di makalet go sa nagawa ko, siguro yun yung reason kung bakit di p ako nagkaka girlfriend naun. Ayuko n kasi n may masaktan muli ako, ayuko n muling magsisi. Nakakatakot ako na baka sa dulo ako yung maging talo lalo na kung ako ang gagawa ng ikakatalo ko. Lalo na di ako sa sigurado sa nararamdaman ko.


searching>>>>


Its Too Late.



-prince champ
(12:30 sa nila fjords,, inlove?? nagtatanong, nangangarap.)

"Haste makes Waste"

"Pokus alng ang sagot, di dapat madaliin" yan ang nasambit ni fjordz isang malapit na kaibagan habang naglalaro ng Zuma. Simpleng salita pero sasapol sa karamihan. Karamihan sa atin mahilig madaliin ang isang bagay kaya ang nagiging output talo. Nanniniwala ako sa kasabihang binitawan ng aming mahal n guro nung hayskul na "Haste Make Waste". Paliwanag nya sa oras na minamadali natin ang isang bagay ang kinakalabasan nito ay patapong bagay. Kung di mo bibigyan ng sapat na oras ang isang bagay baka magresulta to sa kamalian. Nakakatawang isipin na kahit sa simpleng laro ng Zuma ay may matinding lesson na pinaparating.. Kung mamadiliin mo nga naman ang isang bagay at mawawalan k ng pasensya baka magdulot ito ng iyong pagkatalo.

Narelate ko tuloy ang sitwastyong iyon sa pag ibig. Sabi nila na " LOVE Spells T.IM.E." sounds ironic??? pero totoo. Di mo ma eespela ang love by its letter na nakikita but in TIME. Kung di ka magbibigay ng sapat na oras sa isang bagay o tao na mahal mo di mo masasabi na mahal mo nga ito ng totoo. Panu m nga naman malalaman na nagmamahal ka kung di k nagbibigay ng sapat na oras para ipakita ito or maipadama. Give much much time to show it if you really mean it. Ayun nga sa libro ng The Little Prince "it is the time you spent for that rose that made it so important". it is really the time na naibagay mo isang bagay na nag pahalaga sa kanya. darating sa buahy natin na makakita or makakkilala ytayo ng mas magaling or masmagnda, mas matimbang. Pero tanging yung oras lang na naibagay mo sa kanya na nagbigay halaga sa lahat. wag antin sayangin ang oras ilaan natin ito sa tama at kararpat dapat apaglaanan. give much pokus sa dapat ipriority hindi sa mga bagy na ikinasasaya mo lang..

"pokus lang'

"pokus ang sagot, di dapat mag madali" yan ang nasambit ni fjords isang malapit na kaibigan habang naglalaro ng zuma, Simpleng salita pero sasapol sa karamihan. Mada

simple joy

i want you to mit the Executive Vice President (EVP) ng westb yfc campus based. starting form Gerald Tipones EVP ng PIYO, Mark Ycaro EVP ng PUP, James EVP ng PHCM, Val EVP ng ST PAUL, Mike Sardena EVP ng UST and xempre our megatorn JOrdan LAzaro ou hawshold head. sila ung mga taong nag papasay sa skin at nagbibigay kulay sa service ko naun. sila yung mga toang pinagkakatiwallan ko sa yfc, sila ung mga taong sa tingin ko ay mkakasam ko sa hirap at ginhawa sa loob ng yfc.. alam ko mahirap ang service na na atng sa amin peo sa bawat isa lng namin nakukuha ung lakas para ipagpatuloy yung service na pinagkatiwala sa amin ni god. sila din yung reason kung bakit sa mga panahong gusto ko ng sumuko agad agad akong napaptayo, sila ung rison kung baket hangang naun ay nandito pa din ako at nakatayo for him.. xempre SOP na si god,.. laiking pasalamt ko lang talag na nung tnawag ako ni god sa ganitong sevice biniagay nya yung mga taong katulad nito na handang ibiagay ang oras para lamang alalayan ang isat isa... sa mga gWAPOs salama!!! sama sama tayong tatayo kay god.. Walng iwanan boi....

-prince Champ

12:18 tuesday @livy's haws

my perst blog

pahingi ng tulong ni fjordz..
gling naman ni fjordz hi tech na masyado.
ahem ahem 11:53 monday sa bahay ni livy. pnakikita k lang kay xena alias marimar n marunong n akong magblog.. ahehe kasama ko sa asarn ang pnakamaduming aso n si folgoso alias Fordz. aheheh bliktad. in love naun c fords.. nakikinig sa mga oras n to ng mga love song.. title ay i will stnding at the edge of the earth.. astig ang gand a ng song n to.. aheheh...

un lang...

-prince champ