Sa wakas makakapag blog na ulit ako, ilang buwan na din natutulog itong bahay ko na kung saan naiwanan ko na lang siya na nakatuwangwang, marumi at di maaus. Ilang linggo na pala ako di nakakapagkwento sa munti kong tirahan ng mga sulating nagkkwento ng buhay ko sa pang araw araw.
Kamusta na ba talaga ako?
Masaya Ba?/
Malungkot?
Masaya nga ba ako ngayon?? masaya sa mga nakakasama at nakikilala ko, sa mga ginagawa ko at sa inaasal ko.? May mga oras na piling ko malaya na ako. Nagagawa ko na kasi yung mga bagay na gusto kong gawin. Nasusubukan ko nayung mga bagay na dati pang kumukulit sa aking imahinasyon. Nakilala yung mga taong gusto ko makasama, bagamat ibat iba ng mga ugali at persipsyon sa buhay, masaya pa din ako na nakakasama ko sila. Nasubukan ko na ding ipakita yung totoong ako, yung ako na ilang taon na ding nakubli sa pagkukunwari. Mahirap gawin, mahirap isipin pero minsan masarap ding kumawala at gawin yung mga bagay na gusto mo, mapabawal man o mapabuti.
Ibang mundo na nga ba yung kinagagalawan ko, o hamon lang ito na dapat kung harapin.? Kagaya ng dati , gusto ko makawala sa makamundo kong sarili . Gusto to ko maipakita sa lahat kung anung meron ako, kung anung pwede kong gawin. nagunit sadyang pinangungunahan lang talaga ako ng takot na sumubok, natatakot na baka mamaya ay magkamali at masakatan.
Sa unti unting pagtuklas sa sarili ko, di ko maiwasang bumagsak at umiyak. Masakit pala! Sa pagtahak ko sa daang di ko pa nadadaanan, minsan naliligaw din ako, di ko malaman kung saan ba talaga yung tamang daan. Di ko alam kung saan ba talaga ako patutungo.
Sumuko na din ako na parang gusto ko na lang ng ganito na lang ako, mag isa , batang invisible.! Pero kung hihinto ako, panu ako magggrow? Panu ko malalaman yung talagang direksyon ng buhay ko. Panu ko malalaman yung worth ko.
Kaya ngayon patuloy pa din ako lumalaban, patuloy na nagmamasid at tumutuklas ng mga bagy na makakapagbigay ng direksyon ng meaning ng buhay ko.
Narealize ko na sa pagtahak mo sa daang patungo sa diyos mo at sa sarili mo, di mawawala yung madadapa ka, mauuhaw, mawawala sa tamang daan. Ngunit sa patuloy na di pagsuko, pagtayo, at pagsubok sa mga daang matitinik at mababanging bahagi ng buhay, doon mo makikita na yung gusto mong malaman at madiskubre ay nakuha mo na. Sa simpleng pagtayo at di pagsuko sa mga pagsubok ay isa ng senyales na malakas ka at di ka nagiisa, may worth ka at di ka talunan. Mapapatunayan yan ng mga taong patuloy na sumusuporta sayo at umaalalay.
Sa pagsubok ng buhay di ka mag iisa basta ang diyos ang iyong kasama.
Friday, September 26, 2008
Thursday, August 21, 2008
LOVE and LOVE until it HURTS no MORE
Ganito ba talaga ang pakiramdam ng nagmamahal. Masarap ngunit mahirap, masaya ngunit masakit, nakakabaliw ngunit masayang isipin. Ganito na siguro yung nararamdaman ko. Inlove na ba ako? o sinusubukan ko lang ang sarili ko na mabago yung paligiran na nakasanayan ko na. Sa totoo lang hindi na bago sa akin nag magmahal, ang magmahal sa kaibigan ay parang walang pinagkaiba sa pagmamahal ko sa sarili ko. Ganun ako magmahal, paminsan minsan ay nasasaktan ngunit kadalasan naman ay naliligayahan. Ilang taon na din yung sumubok ako magamahal ng "special one" na masasabi ngunit sa di kasiguraduhan di ko na pinagpatuloy.
Meron nga bang special someone na masasabi?? Ganyan yung pagiisip ko noon, na para bang sapat na sa akin na may nagmamahal sa akin bilang kaibigan at turingang magkakapatid. Nguint napagtanto ko, kelan ko ba mararamdaman yung special love na nasasabi,?? Kelangan ko na nga siguro na panuorin yung pelikula ng idol kong si John Llyod para malaman ko kung anu ba talaga meron sa "special love".
"Everyday I've been thinking about you I can't stand another day without you Gotta memory that I hope comes true. Is this love? Every night a little hope is passing. Is there something here that could be lasting. Every beat of my heart is asking.Is this love? What was i thinking, Trustin' and believin' in you. Your words are misleading ,And now I feel like a fool
Is this Love?? " isa sa mga linya sa kanta ni Sarah Geronimo.
Napapnsin ko na din na sa ilang araw na ako ay malungkot, siya ang dahilan. Ang kasiyahan na nararamdaman kapag nakikita mo siya, at ang maapektuhan sa love story na pinanunuod sa TV. Kinikilig?? ito na ba yung pakiramdam na nararamdam ko, sa tuwing narerelate ko ang sarili ko sa pelikula ng romansa o sa twing siya ay aking makikita, o sa oras na siya ay kasama. OH MY GULAY!! Ito na nga ata. IN LOVE na ako.
Dapat na ba ako magsaya o dapat akoy matakot na. Dahil sa unang babaeng mamahalin ko ay baka mawala pa. Nakakatakot na baka sa unang pagkakataon ako ay sumablay pa, na baka matulad sa mga baliw sa pagibig na napunta sa kawalan.
Pero wala naman siguro masama kung aking susubukan na sa pagmamahal akoy muling magtiwala. Ang masaktan ay bahagi na ng buhay ng isang tao, at ang magmahal na siguro ang pangunahing dahilan kung bakit marami ang patuloy na nasasaktan. Ngunit sa lahat ang pag ibig na nga ang pinaka misteryoso at pinaka masarap sa lahat, na kung saan lahat pwede makaranas at pwedeng makaramdam.
LOVE and LOVE until it HURTS no MORE!!
Meron nga bang special someone na masasabi?? Ganyan yung pagiisip ko noon, na para bang sapat na sa akin na may nagmamahal sa akin bilang kaibigan at turingang magkakapatid. Nguint napagtanto ko, kelan ko ba mararamdaman yung special love na nasasabi,?? Kelangan ko na nga siguro na panuorin yung pelikula ng idol kong si John Llyod para malaman ko kung anu ba talaga meron sa "special love".
"Everyday I've been thinking about you I can't stand another day without you Gotta memory that I hope comes true. Is this love? Every night a little hope is passing. Is there something here that could be lasting. Every beat of my heart is asking.Is this love? What was i thinking, Trustin' and believin' in you. Your words are misleading ,And now I feel like a fool
Is this Love?? " isa sa mga linya sa kanta ni Sarah Geronimo.
Napapnsin ko na din na sa ilang araw na ako ay malungkot, siya ang dahilan. Ang kasiyahan na nararamdaman kapag nakikita mo siya, at ang maapektuhan sa love story na pinanunuod sa TV. Kinikilig?? ito na ba yung pakiramdam na nararamdam ko, sa tuwing narerelate ko ang sarili ko sa pelikula ng romansa o sa twing siya ay aking makikita, o sa oras na siya ay kasama. OH MY GULAY!! Ito na nga ata. IN LOVE na ako.
Dapat na ba ako magsaya o dapat akoy matakot na. Dahil sa unang babaeng mamahalin ko ay baka mawala pa. Nakakatakot na baka sa unang pagkakataon ako ay sumablay pa, na baka matulad sa mga baliw sa pagibig na napunta sa kawalan.
Pero wala naman siguro masama kung aking susubukan na sa pagmamahal akoy muling magtiwala. Ang masaktan ay bahagi na ng buhay ng isang tao, at ang magmahal na siguro ang pangunahing dahilan kung bakit marami ang patuloy na nasasaktan. Ngunit sa lahat ang pag ibig na nga ang pinaka misteryoso at pinaka masarap sa lahat, na kung saan lahat pwede makaranas at pwedeng makaramdam.
LOVE and LOVE until it HURTS no MORE!!
Wednesday, July 9, 2008
The Final Three
Natapos na ang kabanata ng Emilia Bldg hawsmate. Nakaklungkot isipin na magkakahiwalay na kami ng mga hawsmate ko na sila Gerald, Kua Nik,Gj,Edz,Fjordz. Ilang months lang ang tinagal namin sa Emilia after namin sa Marzan kung saan dun kami unang nagkasama sama sa iisang bahay. Nakakalungkot kasi for almost 3 years kami mgakakasama sa iisang bahay (although palipat lipat ) nakilala namin ng lubos ang bawat isa, minahal at tinanggap kung anu mang amoy at ugali meron ang bawat isa.
Kuya Nik ang Joker ng Bahay, yung pang aasar niya at ingay na binubuo ng matatabil ngyang bibig. Nakakamiss din yung mga pangaral at inspiring word na binibigay niya, sa talino at husay niya sa pagsasalita sino ba ang di mapapaniwala at mapapabelieve. Ito din yung taong subrang malambing at maaalalahanin na kung saan yun yung subrang namimiss ko sa kanya. Pero ganun talaga ang buhay, kelangan tanggapin na sa buhay walang permanente, kelangan nating tanggapin na ang panahon ay lumilipas din.
Si Edz ang dancer ng bahay. Nakakamiss yung mga dance move at yung mga maalindayog na musica ng radyo. Nakakalungkot kasi di naging ok yung pagtatapos ng aming kabanata bilang hawsmate. Nagkaroon kasi ng konting alitan na kung saan di talaga mawawala sa isang bahay. Siyempre di nagtatapos ang pagkakaibgan namin.
Si Fjordz ang writer ng bahay, Nakakamiss yung sibangot effects at ang inagy niya, haha siya kasi yung taong pagkausapan mo parang kausap mo siya sa malayong lugar, mabibingi ka sa lakas ng boses, pareho sila ni gj, hehe. Ito yung taong super lagi emoticons, lagi seryoso hehe. Nakakamiss yung mga panahon na lagi kaming magkasama, sa lahat ng mga gathering at gala lagi kami magkasama, Isa siya sa bumubuo ng barkadang "apat dapat" hehe. Malupit ito lalo na sa pagsusulat sa kanya ata ako nahawa magblog eh, Namimis ko nung bro na ito na kahit mejo sa ilang moments natitra namin sa bahay ay nagkaroon kami ng tampuhan. Alam ko naman na kahit di na kami magkakasama sa isang bahay, kasama pa din siya sa barkadang bumubuo ng buhay ko.
Si Gerald,Gj at ako na lang ang natitirang matibay.Ngayon magkakasama kami ulit sa iisang panibagong bahay na kung saan panibagong hamon at hawsmate naman ang haharapin namin. Hindi ko masasabi na ito na yung huling bahay na tutuluyan namin at hindi ko din masasabi kung hangang saan at kelan pa magtatagal ang pagsasamahan naming natitirang tatlo, Ngayon magkakasama kami sa panibagong tahanan, ang aming bagong bahay sa Miguilin, ito na yung pangatlong bahay namin and hope it will be the last and sana sa natitirang panahon na magsasama kami, mas makilala pa namin yung isat isa at magmahal na parang mga magkakapatid
Monday, July 7, 2008
it happened
Finally it happened!!
Last saturday, july 05,2008 ginanap ang pinaka fresh at pinaka aabangang FRESH PARTY ng taon, isang astig at napakalupit na activity ni God para sa mga Freshmen ng campus based.
Isang kakaibang experience at saya ang naramdaman ko nung mga araw na yun. Una na ang mahigit kumulang na participants from YFC FEU-EAC ang dumalo at nakisaya sa napakalupit na party ng taon. Nakaka tuwa kasi isa to sa unang pagkakataon na kung saan naranasan ng YFC FEU-EAC ang makapagdala ng ganung bilang ng participants sa nasabing activity. Mahirap kung mahirap na masasabi na ihandle ang ganung kadaming participants lalo na na hype na hype sila sa activity. Nakakapaos ng boses, nakakapagod magsalita GUTOM na kung masasabi pero behind all that stress and pagod ay yung happiness and yung sarap na mafifeel mo during that time na masaya mong nakikita sa kanilang mga mata yung kasiyahan.
Pangalawa, isang malupit na ULTIMATE BONDING EXPERIENCE (UBE) ang nangyari after ng Fresh Party. After ng fresh napagkasunduan ng iba na huwag muna umuwi at sulitin muna yung time na kami ay magkakasama. Nakakatuwang isipin na sa pagod at antok na nadadama ng mga tao ay napagisipan pa nilang magovernite. Isa ako sa mga unang umoo na kami ay magovernite. Pawan natabunan ng saya yung pagod na nadarama ko.
Sa bahay nila Ochie kami tumuloy. Ang saya ng mga oras na yun. 16 kami nagovernite, ang dami diba kaya ang saya. Nakasama ko yung mga taong di ko kilala, di ko gaanu kaclose, at yung mga taong ayaw magpakilala. Ang lupit kasi sa isang magdamag na kakclose ko silang lahat. magadamagang kwentuhan ng mga nakaktakot, kulitan, tawanan, kwentung elementary at mga kwentong wala naman sa topic ay nasisingit. hahaha ang lupit ng mga oras na yun. doon ko lang ulit naranasang mapaiyak sa kakatawa.
Nag pakaadik lang kami sa kape, kumain ng kung anu anu, nag sopas sa umaga, mami, champorado, pandesal, kape ulit, ham, cornedbeef at kanin. ang saya ang daming food. Isang malupit na bonding moments naman ng yfc ang nangyari, na tiyak na ttreasure ko at mauulit pang muli.
Salamt kina OCHIE, sa pagpapatuloy sa amin, sa pagpapakain sa amin at pagtanngap sa amin, salamat ng marami.
Sa mga nakasama ko na sila, Tj, N0Mar,VinCeNt,OcJie, PatRick,HarrY,ANgeLicA, Kaye Anne, KC,Jep,KhaYe,GlEnn, TiAmps,Dax,KiNg, SALAMAT ng madami sa napakasayng bonding moments.
NOOD tayo ALONE ah.. hehehe at Ang EneRgY!!!
GODBLESSS...
Last saturday, july 05,2008 ginanap ang pinaka fresh at pinaka aabangang FRESH PARTY ng taon, isang astig at napakalupit na activity ni God para sa mga Freshmen ng campus based.
Isang kakaibang experience at saya ang naramdaman ko nung mga araw na yun. Una na ang mahigit kumulang na participants from YFC FEU-EAC ang dumalo at nakisaya sa napakalupit na party ng taon. Nakaka tuwa kasi isa to sa unang pagkakataon na kung saan naranasan ng YFC FEU-EAC ang makapagdala ng ganung bilang ng participants sa nasabing activity. Mahirap kung mahirap na masasabi na ihandle ang ganung kadaming participants lalo na na hype na hype sila sa activity. Nakakapaos ng boses, nakakapagod magsalita GUTOM na kung masasabi pero behind all that stress and pagod ay yung happiness and yung sarap na mafifeel mo during that time na masaya mong nakikita sa kanilang mga mata yung kasiyahan.
Pangalawa, isang malupit na ULTIMATE BONDING EXPERIENCE (UBE) ang nangyari after ng Fresh Party. After ng fresh napagkasunduan ng iba na huwag muna umuwi at sulitin muna yung time na kami ay magkakasama. Nakakatuwang isipin na sa pagod at antok na nadadama ng mga tao ay napagisipan pa nilang magovernite. Isa ako sa mga unang umoo na kami ay magovernite. Pawan natabunan ng saya yung pagod na nadarama ko.
Sa bahay nila Ochie kami tumuloy. Ang saya ng mga oras na yun. 16 kami nagovernite, ang dami diba kaya ang saya. Nakasama ko yung mga taong di ko kilala, di ko gaanu kaclose, at yung mga taong ayaw magpakilala. Ang lupit kasi sa isang magdamag na kakclose ko silang lahat. magadamagang kwentuhan ng mga nakaktakot, kulitan, tawanan, kwentung elementary at mga kwentong wala naman sa topic ay nasisingit. hahaha ang lupit ng mga oras na yun. doon ko lang ulit naranasang mapaiyak sa kakatawa.
Nag pakaadik lang kami sa kape, kumain ng kung anu anu, nag sopas sa umaga, mami, champorado, pandesal, kape ulit, ham, cornedbeef at kanin. ang saya ang daming food. Isang malupit na bonding moments naman ng yfc ang nangyari, na tiyak na ttreasure ko at mauulit pang muli.
Salamt kina OCHIE, sa pagpapatuloy sa amin, sa pagpapakain sa amin at pagtanngap sa amin, salamat ng marami.
Sa mga nakasama ko na sila, Tj, N0Mar,VinCeNt,OcJie, PatRick,HarrY,ANgeLicA, Kaye Anne, KC,Jep,KhaYe,GlEnn, TiAmps,Dax,KiNg, SALAMAT ng madami sa napakasayng bonding moments.
NOOD tayo ALONE ah.. hehehe at Ang EneRgY!!!
GODBLESSS...
Monday, June 9, 2008
Leadership Training 08
Last may 25-27 2008 nag karoon kami ng Laesdership training sa FEU-Eac na ginanap sa Caliraya Re-creation sa Lumban Laguna. almost 100 of student leaders sa Feu-Eac ang dumalo sa nasabing activity na pinamunuan ng Student Afairs Office.
Malaking pribelehiyo na masasabi na mapasama bilang isang student leaders sa FEU-EAC. Sa nabanggit na Activity ng SAO, pinakita nito ng bilang isang leaders ay hindi isang burden o dagdag bigatin bilang isang istudyante bagkus nakakatulong pa ito para maging isang magaling na istudyante. Tama nga naman na masasabi na "many are called, but Few are Chosen". Sa dami ng istudyante dito sa FEU-EAC napakaswerte mo kung mapapasama ka sa mga leaders na masasabi.
Bilang isang LEADERS kasi hindi lang yan magaling dahil may pangalan siyang dala dala bagkus magaling yan kasi nasa puso nya ang pagseserve at hindi iniisip ang kung anu mang makukuha niya. Bilang isang leaders din, marunong ka dapat makinig, sa lahat iyan ang importante. Makinig ka sa mga co-leaders mo hindi lang lagi sa kURO KURO mo.
Marunong ka din dapat makialam, makialam sa tamang paraan, dapat alam mo ang lahat ng pang yayari di yung pag sasawalng bahala mo lang
Napakasarap na mapabilang sa isang organisasyon na kung saan hindi ka lang natuturing na isang leaders bagkus natuturing kang isang kapatid at pamilya. As President ng organisasyon ng Youth For Christ, mabigat na siguro masasabi ang hawakan ang ganitong org sapagkat hindi lang paglelead ang gagawin mo dito kundi magmamahal ng mga tao. Sa pagtanggap ko ng service na ito, hindi ko inisip yung hirap dahil sabi ko nga kanina wala nanmang mahirap na gawain kung gusto mo yung ginagawa mo.
Siguro Yung yung nagbigay spice sa pagseserve ko sa YFC, yung hamon na kelangan sa pagseserve kelangan magmahal at magmaghal ka lang ng mga tao. Napagtanto ko nga na toto ngang mahirap ng mg ato lalo na yung mga taong ayaw magpamahl. pero sa lahat ito pala yung pinakamasarap na gawin ang magmahal.
Act1:8
Malaking pribelehiyo na masasabi na mapasama bilang isang student leaders sa FEU-EAC. Sa nabanggit na Activity ng SAO, pinakita nito ng bilang isang leaders ay hindi isang burden o dagdag bigatin bilang isang istudyante bagkus nakakatulong pa ito para maging isang magaling na istudyante. Tama nga naman na masasabi na "many are called, but Few are Chosen". Sa dami ng istudyante dito sa FEU-EAC napakaswerte mo kung mapapasama ka sa mga leaders na masasabi.
Bilang isang LEADERS kasi hindi lang yan magaling dahil may pangalan siyang dala dala bagkus magaling yan kasi nasa puso nya ang pagseserve at hindi iniisip ang kung anu mang makukuha niya. Bilang isang leaders din, marunong ka dapat makinig, sa lahat iyan ang importante. Makinig ka sa mga co-leaders mo hindi lang lagi sa kURO KURO mo.
Marunong ka din dapat makialam, makialam sa tamang paraan, dapat alam mo ang lahat ng pang yayari di yung pag sasawalng bahala mo lang
Napakasarap na mapabilang sa isang organisasyon na kung saan hindi ka lang natuturing na isang leaders bagkus natuturing kang isang kapatid at pamilya. As President ng organisasyon ng Youth For Christ, mabigat na siguro masasabi ang hawakan ang ganitong org sapagkat hindi lang paglelead ang gagawin mo dito kundi magmamahal ng mga tao. Sa pagtanggap ko ng service na ito, hindi ko inisip yung hirap dahil sabi ko nga kanina wala nanmang mahirap na gawain kung gusto mo yung ginagawa mo.
Siguro Yung yung nagbigay spice sa pagseserve ko sa YFC, yung hamon na kelangan sa pagseserve kelangan magmahal at magmaghal ka lang ng mga tao. Napagtanto ko nga na toto ngang mahirap ng mg ato lalo na yung mga taong ayaw magpamahl. pero sa lahat ito pala yung pinakamasarap na gawin ang magmahal.
Act1:8
Sa LTS di ka lang tuturuan maging isang magaling na leader, pati ang pakikipagkapwa mo mo madedeveloped mo. sa pag slide sa mud na isa sa mga nagustuhan ko sa lahat ng mga activities dito sa Caliraya. First time to na mag paduilas sa napakataas na mudslide, na kung saan habang bumababa ka sumusakit din yung pwet mo sa kakapalo sa mga matitgas na bato at lupa sa ilalim ng slide nito.
Masaya yung experience na ito. dito ko kasi nakilala yung mga taong di ko ko madalas makausap. Dito ko din sila nakabonding yung mga taong madalas ay iniisnab lang ako. Masaya yung experience ko sa CAliraya. And promiswe ko babalik ako dito. at susubukan ko yung mga activities na diko nagawa like, wall climbing, Horse back riding, and etc..
Tuesday, May 20, 2008
Anime Fever
Now a days na hihilig na ako manoud ng mga anime series, dahil siguro ito nung napanood ko yung fushigi yugi. Dati adik siguro ako sa mga korean series, and napapbili ng kung anu anung dvd na korean series at movies sa Quiapo at Divisoria. Pero ngayon aling anime na din yung napapanoud ko at patuloy pa din sinisimulan ang pag kulekta ng mga pirated nd DVD ng Quiapo at Divisoria.
Siguro masasabi kong astig talaga ang manoud at magbasa ng mga manga, hindi dahil nakak aliw sila at nakaklibang. Sa anime kasi natototo ka sa mga story nila, maging positibo sa mga bagay na akala mo hindi mangyayayari. Ang paglaruan ng konti ang imahinasyon na nagiging isang dahilan para makapagisip ng kung anu anung mga bagay na makakabuti para sa iyo, at mga creativity na mgagawa mo sa isipan mo. Nakakaliw tignan yung mga eksenang, ganito kung saan pinaglalaruan yung isipan mo na para bang kahit na alam mong imposibleng mangyayari , ehnangyayari sa sarili mong isipan na para bang nagkakaroon ka ng sarili mong mundo at realidad.
Ito yung mga anime na tapos ko ng panuorin.
Fate/ Stay Night
Plot Summary:
Shirou Emiya lost his parents in a fire when he was young and was later adopted by a sorceror by the name of Kiritsugu Emiya. Although he was full of admiration for his adopted father and yearns to become an ally of justice, Shirou has limited powers and was unable to become a strong sorceror like his father. That is until one fateful day, he was drawn into the Holy Grail War and had to summon a female "Servant" known as Saber in order to protect himself. It turns out that the Holy Grail War involves a series of battles among powerful sorcerors to fight for the possession of a relic that will grant one's wishes, the Holy Grail. There are altogether seven "Masters" who can summon their respective "Servants" from different classes known as Saber, Archer, Rider, Berserker, Lancer, Caster and Assasin. These "Servants" have to hide their names in order not to reveal their weaknesses to the enemies. The story revolves around Shirou and his entanglement in the Holy Grail War.
Saint Beast
In the ancient past, the Highest level of angels, the Six Saintly Beasts reigned supreme as the beast kings. Two of the Saint Beasts disobeyed Gods order and was sealed away in a Hellish place. Now after thousands of days and nights, the barrier has weakend and they escape. So the remaining four must go to Earth and stop them from causing trouble.
Monday, May 19, 2008
Fushigi Yugi a Mysterious Play
Fushigi YugiPurpose of Title~Fushigi Yuugi means Mysterious Play, which I guess is supposed to be like they're giving on a play in the book.
Fushigi Yugi is about a 15 year old girl named Miaka Yuki. She’s just a normal teenager, trying to get into a big school . She wanders with her friend Yui Hongo (Yui-chan) into a huge library, and springs to a juice machine. Her 100 yen coin falls and as she goes to get it, a mysterious red bird flies over her. Chasing after it, she meets Yui again and an ancient book falls to the ground off the shelves. Since Yui is an expert at ancient Chinese, she starts to read the book, and both of them are sucked into it. Looking around at a strange country side, some slave traders come by. Suddenly, as we’re about to lose the main character, a handsome young man with the Chinese symbol of “ogre” saves them both from the scary slave traders.
Then, after the man leaves, Yui is taken away by a red light (Miaka doesn’t see this, because she’s fishing out a coin for the man as payment)back to the library to read what happens to Miaka. Miaka gets scared, then hops a ride on the back of a cart to the city of Konan. There she searches for the man who saved her, thinking he stole Yui. As friendly as she is, she follows a man to an abandoned portion of the city, and again things look bleak for our heroine, but then the man with ogre on his forehead appears and saves her again. Then he agrees to help her find Yui. While back in the village, the emperor arrives. Stupidly, Miaka jumps out of the crowd and asks him for part of his crown.
She trips and accidentally pulls down a portion of his decorative cloth. Again, the ogre boy comes to save her (adding in a kiss as his “payment”), but she suddenly glows red and disappears. She sees Yui reading the book, calls out to her, but is sucked back into the hot guy’s arms. The emperor orders the guards to seize them both, instead of executing them. Once in the palace, they are locked in a dungeon, but Miaka gets them out (really funny scene with bubble gum) and they hide in a room with the bird that Miaka originally saw flying in the library, Tamahome (Sou Kishuku) explains the legend of Priestess of Suzaku. Then, as he’s talking Miaka finds food and gets lost from him, then meets a strange “girl” at the gate named Hotohori. She finds out it’s the emperor (a GUY!), and he takes her and Tamahome back to the castle. There he asks her to save Konan by getting the power of the Suzaku, and finding the Suzaki Seven. She finds out that Tamahome (the Crab) and Hotohori (the Sea Serpent) are two of them, so she has to find the other 5. Hotohori assembles all his scholars and soldiers to see if they are one of the seven. Miaka tests them by ticking them off, and they all go at her. She hides under a gazebo , and the soldier hits one of the pillars down, making it collapse.
Tamahome saves her by diving and holding all the weight on his back, and swears to protect her. Then, as Tamahome can’t bear it anymore, a lady walks up and casually throws the heavy roof of the gazebo off of Tamahome. . Nuriko treats Miaka like shi–I mean poo, but Miaka still tries to be friends with her. Nuriko admits that her love for Tamahome was only to get Miaka jealous, and she really likes Hotohori. After gatehring the suzaku seven lady miaka was reday to summoned the suzaku and make three wishes, but then miaka was failed to summoned suzaku because one of the suzaku seven is a traitor, they didnt know that one of the seven is one of the seven waarior of seiryu. Miaka became hopeless to free her bestfriend yui and be back to their own world. But theirs another way to summoned suzaku,, then another adventures waiting for them....
-the ending of these story is so cool, that even you will believe that reencarnation are true.. "LOVE IT"
LSS # 3
Realize
Colbie Caillat
Take time to realize that your warmth is crashing down on in.
Take time to realize that I am on your side.
Didn't I, didn't I tell you?
But I can't spell it out for you.
No, it's never gonna be that simple.
No, I can't spell it out for you.
Take time to realize that I am on your side.
Didn't I, didn't I tell you?
But I can't spell it out for you.
No, it's never gonna be that simple.
No, I can't spell it out for you.
If you just realize what I just realized,
Then we'd be perfect for each other,
And we'll never find another.
Just realize what I just realized,
We'd never have to wonder,
If we missed out on each other now.
Take time to realize,
Oh, oh, I'm on your side.
Didn't I, didn't I tell you?
Take time to realize this all can pass you by.
Didn't I tell you?
But I can't spell it out for you.
No, it's never gonna be that simple.
No, I can't spell it out for you.
If you just realize what I just realized,
Than we'd be perfect for each other,
And we'll never find another.
Just realize what I just realized,
We'd never have to wonder,
If we missed out on each other oh.
It's not the same.
No, it's never the same,
If you don't feel it too.
If you meet me halfway,
If you would meet me halfway,
It can be the same for you.
If you just realize what I just realized,
Than we'd be perfect for each other,
And we'll never find another.
Just realize what I just realized,
We'd never have to wonder...
Just realize what I just realized,
If you just realize what I just realized... ooh ooh.
Missed out on each other now.
Missed out on each other now.
Realize, realize, realize, realize, oh.
*After ng Tatoo ni Jordin Spark, isa na namang kanta yung tumatatak lagi sa isip ko at palaging na LSS sa kantang ito. Nung unang narinig ko ito para bang ang tahimik ng paligid at kusang umiikot yung mundo ko sa kantang ito na pawang kinakauasap ako ng kanta. Me time talagang napapaRealize ako every time na aalala ko yung mga times na sinayang ko na kasama yung taong mahalaga sa akin. Siguro sa mga panahong ito yun yung kinakanta nya sa akin then after nun ay yung kanta ni Jordin Spark na tatoo. Masakit isipin na masaya na siya sa piling ng iba, pero kelangang tanggapin kasi nagkulang din ako.. kung nung una pa lang sana na realized ko agad kung anu yung nawala sa akin at kung panu iikot ang mundo ko kung siya kasama ko, sana ngayon masaya na din ako tulad ng saya na nararamdaman niya ngayon. kung noong palang sana....
Friday, February 15, 2008
HAPPY VALENTINES
Kahapon araw ng mga puso. Nakakatuwa ,nakakaexcite kasi me kadate ako. AW AW uhm anu daw!!!! Yes!, me dinate ako kagabi. haha Pero its a friendly date. Gusto ko lang na ienjoy yung araw na yun. Thats my first date sa aking buhay.
Nakakatuwa kasi first time kong magbigay ng flower sa isang tao. Uhm nakatuwa pala ang gaganda kasi ng flower sa dangwa( dumayo pa ako ng dangwa para makabili bng flower). nakatuwang makakkita ng ibat ibang uri ng flower, ang kukulay nila ang ang sarap tignan. nung una ayaw ko pang bumili ng flower kasi gastos lang pero iba kasi yung dating ng flower na nabili ko parang nang aakit. haha. Nakabili ako ng white roses, dapat pink bibilin ko or red pero naisip ko its a friendly date lang, theres nothing behind that occasion. Basta gusto ko lang lumabas kasama siya. Nabili ko yung rose sa murang halaga. siyempre kailingang maging wais. Naging ok yung date namin, kahit nawala sa plano. ang plano ko kasi manoud ng sine and bonding lang pro dahil punuuan sa sine at me curfew siya, nauwi kami sa fine dining ang kwentuhan lang. Astig nga eh kasi as in wala na akong pera nung time na yun kasi nagoffline yung mga atm teller machine sa mall. haha buti na lang at nagkasya yung 250 kong pera. haha
Simple pero malupit yung araw ng mga puso sa akin. Me gift pa siya for me kasi MALAPIT NA ANG BIRTHDAY KO. haha pero i just want to clarify somthing, theres nothing wtrong dating some one, basta alam mo yung priority mo at inanalagaan mong dignity. theres nothing malicious sa ginawa ko. That a FRIENDLY date, kaya walang dapat gawan ng isyu.. Hahaha
Hope na anging masaya din ang araw ng mga puso ng mag kaibigan ko.
HAPPY KAPUSO DAY!!!
Tuesday, February 5, 2008
LSS # 2
Tattoo
by Jordin Sparks
album: Jordin Sparks (2007)
oh oh oh
No matter what you say about love
I keep coming back for more
Keep my hand in the fire
Sooner or later I get what I’m asking for
No matter what you say about life
I learn every time I bleed
The truth is a stranger
Soul is in danger I gotta let my spirit be free
To admit that I’m wrong and then change my mind
Sorry but I have to move
on and leave you behind
I can’t waste time so give it a moment
I realize nothings broken
No need to worry about everything I’ve done
Live every second like it was my last one
Don’t look back got a new direction
I loved you once, needed protection
You’re still a part of everything I do
You’re on my heart just like a tattoo
Just like a tattoo
I’ll always have you (I'll always have you)
Sick of playing all of these games
It’s not about taking sides
When I looked in the mirror didn’t deliver
It hurt enough to think that I could stop
Admit that I’m wrong and then change my mind
Sorry but I’ve gotta be strong and leave you behind
I can’t waste time so give it a moment
I realize nothings broken
No need to worry about everything I’ve done
Live every second like it was my last one
Don’t look back got a new direction
I loved you once, needed protection
You’re still a part of everything I do
You’re on my heart just like a tattoo
Just like a tattooI’ll always have you (I'll always have you)
If I live every moment
Won’t change any moment
There's still a part of me in you
I will never regret you
Still the memory of you
Marks everything I do,
oh I can’t waste time so give it a moment
I realize nothings broken (yeah)
No need to worry about everything
I’ve doneLive every second like it was my last one
Don’t look back got a new direction (don't look back)
I loved you once, needed protection (no, no)
You’re still a part of everything I do
You’re on my heart just like a tattoo
I can’t waste time so give it a moment (i can't waste time)
I realized nothings broken
No need to worry about everything I’ve done (no need to worry)
Live every second like it was my last one
Don’t look back at got a new direction (don't you ever look back)
Iloved you once and I needed protection
You’re still a part of everything I do
You’re on my heart just like a tattoo
Just like a tattoo
I’ll always have you
>this song completely defines my state of my heart ryt now. I really dunno if im just hurting myself to let go something or someone. And moving on is really hard to do. I dont know if i did something wrong with that person. I really dont know why he/she needs to act like that.
>this song completely defines my state of my heart ryt now. I really dunno if im just hurting myself to let go something or someone. And moving on is really hard to do. I dont know if i did something wrong with that person. I really dont know why he/she needs to act like that.
I really want na ma ayos ang lahat. Mahirap kasi umiwas. Pero I think na, theres no way na mayos kasi everyone needs a space. Ako i really need a space.
on this lines dito ako naka recover.
I can’t waste time so give it a momentI realize nothings brokenNo need to worry about everything I’ve doneLive every second like it was my last oneDon’t look back got a new directionI loved you once, needed protectionYou’re still a part of everything I doYou’re on my heart just like a tattooJust like a tattooI’ll always have you (I'll always have you)
> pero sabi nga ng kanta "youre still apart of everything i do, You are on my heart just like a tattoo. Di ko pa din siya pede kalimutan dahil marami na kaming napag samahan and amaybe in time magkaroon ng pagkakataon na maaus ang lahat.. I believe.....
Purpose Driven Life (journal)
Give Life With Your Words
by Jon Walker
Words kill, words give life; they’re either poison or fruit – you choose. (Proverbs 18:21 MSG)
You have the power to kill or give life.
Yes, you, gentle reader – a follower of Christ – are capable of murder, and so am I. We can speak death with our words, or we can speak life.
Perhaps you’ve been on the other side of the killing kind of messages: “You’re not smart enough. You’re not thin enough. You’re not fast enough. You’re not good enough. A real Christian wouldn’t think such a thing.”
In a world where people are beat up and put down, God gives you superhero power to punch through the negativity. You speak life to others when you say: “You matter to me. I like you just the way you are. You’re human, anyone could think that. Your life counts. You were created for a purpose. God loves you, and you’re incredibly valuable to him.”
Your words may be the only encouraging thing some people hear in a day, or a week, or a month. You – yes, you – can become the voice of God’s grace in the lives of others, supporting, loving, helping, and encouraging with the words that flow from your mouth. (Romans 14:19b)
In the New Testament, the word ‘encouragement’ often means “to come alongside.” We’re to come alongside one another, “building each other up,” just as the Holy Encourager comes alongside us to teach us and remind us of the way of Jesus. (John 14:26)
We become encouragers when we stop looking down and start looking up (Colossians 3:2) – the need and opportunity for encouragement is everywhere. “Each one of us needs to look after the good of the people around us,” (Romans 15:2a MSG) and this “will build them up.” (Romans 15:2b NLT)
So, how about it? Will you become today a consistent source of encouragement to those around you? It’s a choice on your part. You can lift a person’s spirit, change the atmosphere of your office, or lighten the burden of someone in your small group. The Bible says we should “look for the best in each other, and always do your best to bring it out.” (1 Thessalonians 5:15b MSG)
What does this mean?
· Commit to encouragement – Make a choice to build up the people around you. Fill your conversations with phrases like: “I believe in you,” “I’m grateful for you,” “I see God using you,” “I appreciate you,” and “I’m glad you’re in my life.” The Bible says we should “encourage one another and build each other up.” (1 Thessalonians 5:11 NIV)
· Value others – An encourager works hard at bringing the best out in others. Value people by understanding they are valuable to God. He encourages you in spite of the failings in your past; he believes in you in spite of those annoying, little things you excuse in yourself but criticize in others. J (Quite honestly, this thought compels me to give grace to others.)
· Be encouraged – Encourage yourself, for “there is good news of great joy for all people, and his name is Christ the Lord.” (Luke 2:8-10)
© 2008 Purpose Driven Life. All rights reserved. Pastor Jon Walker is a writer for http://www.gracecreates.com/.
by Jon Walker
Words kill, words give life; they’re either poison or fruit – you choose. (Proverbs 18:21 MSG)
You have the power to kill or give life.
Yes, you, gentle reader – a follower of Christ – are capable of murder, and so am I. We can speak death with our words, or we can speak life.
Perhaps you’ve been on the other side of the killing kind of messages: “You’re not smart enough. You’re not thin enough. You’re not fast enough. You’re not good enough. A real Christian wouldn’t think such a thing.”
In a world where people are beat up and put down, God gives you superhero power to punch through the negativity. You speak life to others when you say: “You matter to me. I like you just the way you are. You’re human, anyone could think that. Your life counts. You were created for a purpose. God loves you, and you’re incredibly valuable to him.”
Your words may be the only encouraging thing some people hear in a day, or a week, or a month. You – yes, you – can become the voice of God’s grace in the lives of others, supporting, loving, helping, and encouraging with the words that flow from your mouth. (Romans 14:19b)
In the New Testament, the word ‘encouragement’ often means “to come alongside.” We’re to come alongside one another, “building each other up,” just as the Holy Encourager comes alongside us to teach us and remind us of the way of Jesus. (John 14:26)
We become encouragers when we stop looking down and start looking up (Colossians 3:2) – the need and opportunity for encouragement is everywhere. “Each one of us needs to look after the good of the people around us,” (Romans 15:2a MSG) and this “will build them up.” (Romans 15:2b NLT)
So, how about it? Will you become today a consistent source of encouragement to those around you? It’s a choice on your part. You can lift a person’s spirit, change the atmosphere of your office, or lighten the burden of someone in your small group. The Bible says we should “look for the best in each other, and always do your best to bring it out.” (1 Thessalonians 5:15b MSG)
What does this mean?
· Commit to encouragement – Make a choice to build up the people around you. Fill your conversations with phrases like: “I believe in you,” “I’m grateful for you,” “I see God using you,” “I appreciate you,” and “I’m glad you’re in my life.” The Bible says we should “encourage one another and build each other up.” (1 Thessalonians 5:11 NIV)
· Value others – An encourager works hard at bringing the best out in others. Value people by understanding they are valuable to God. He encourages you in spite of the failings in your past; he believes in you in spite of those annoying, little things you excuse in yourself but criticize in others. J (Quite honestly, this thought compels me to give grace to others.)
· Be encouraged – Encourage yourself, for “there is good news of great joy for all people, and his name is Christ the Lord.” (Luke 2:8-10)
© 2008 Purpose Driven Life. All rights reserved. Pastor Jon Walker is a writer for http://www.gracecreates.com/.
Monday, January 21, 2008
Blessed
Hindi ko inaasahan na ganito ang magiging impak sa akin ng nakaraang Youth camp. Daming imosyun ang nararamdaman ko. Di ko akalain na mararamdaman ko yung "something" na sinasabi sa amin nila mama Raks nung kamiy mag youth camp. Ganito pala yung piling kapag alam mong me "anak" or aalagaing mga babies sa YFC. Napaka chalenging sa part namin ni Acey dahil sa iilang buwan na natitira para sa aming service, kelangan naming ipakita sa kanila or maipadama yung pagmamahal na nadama namin sa YFC. Napaka sarap tignan ng mga baby YFc na talagang buong tiwala silang nagshashare sayo at nagcacare sayo. Hindi ko maiwasang maging emosyoal pag nakikita ko silang masaya at nabibigyan ng pagkakataon na makauasp sila at maka bonding. Ngayon hindi na mahirap sa amin ni acey na maghanp ng papalit sa amin dahil ngayon palang sa pagtayo ng mga bagong YFC sa campus namin nakikita na namin na may patuloy na tatayo at mag papatuloy sa Henerasyong inalagaan at minahal ng aming mga inat ama sa YFC. Masyado pang maaga para masabi kong sinu sino sila pero ang masasabi ko lang ay natutuwa ako sa kanila at ibibigay ko talaga yung aking buong effort para maipakita sa kanila at maipadama sa kanila yung love na nadama namin nung kami'y nagsisimula pa lamang.
Tuesday, January 15, 2008
Sobrang daming blessing ang dumating sa buhay ko ngayong linggo pa lamang. Una na nga ito ay yung victorios naming camp kung saan ay may lima kaming bagong babies na aalagaan. Nakakatuwang isipin na yung inaakala mo na hindi na kayang maituloy dahil sa daming kakulangan sa preparasyon at man power ay magiging ganung kavictorious. Tunay ngang si God ang kikilos kapag pinagkatiwala mo lang sa kanya. Tunay na pinatunay ni God na talagang hindi nya kami pinpabayaan. Subrang nakakatuwang isipin na 21 lang kami sa camp pero naging malaking impak ito sa mga bagong babies namin. Subrang ang sarap ng piling na nagpapasalamat sayo ang mga bagong babies dahil naging sulit at subrang naging masaya sila during camp. At subrang nakakadurog ng puso pag naririnig mo sa kanilang mga bibig ang pangalan ng diyos, at ipagmalaki sa mga kaklase at kaibigan na YFC na sila. Subra lang talaga ako pinapabilib ni God. Gusto ko lang ihonor yung mga taong sumuporta at nagbigay oras para paglikuran yung diyos natin. Gusto ko lang Ihonor yung aming SERVICE TEAM.
Cedric- subra kong inohonor yung taong ito. Ginampanan niya yung pinakamahirap na trabaho sa Camp kung saan binuhos nya talaga ang kanyang oras para magawa nya yng kanyang tungkulin. Subra kong inohonor yung taong ito kasi kahit na wala siyang kapartner, di siya nawalan ng pag asa at nakarinig ng reklamo sa kanya. Subrang salamat Cedric.
Emman Espino- Ang cook at music min ng camp. Subrang inohonr ko lang yung taong ito kasi di siya tumanggi sa mga gawaing binigay sa kanya. Subrang salamat sa masarap na pag kain na inahain mo sa amin. Subrang inohonor kita kasi a pagbibigay mo ng oras sa camp ay nag papakita na todo ang supota mo sa YFC. Salamat
Emman Arroyo-isa in sa mga dapat na ihonor. Isa siya sa nagbigay saya at nagbigay ng malaking tulong sa paghahanda ng pagkain at pamamlengke. Ang pag gising ng maaga ay di biro. Subarng salamt kasi i kami nakarinig ng reklamo mula ayo. Salamat kasi nagbigay oras ka para makasama at mag serve sa camp.
Harris- Subra ko din ihohonor yung taong ito kasi nung enrollement ko lang siya nakilala at nung sya ay inaya para maging service team sa camp kahit na YFC siya sa ibang lugar ay di sya tumanggi sa alok ni god sa kanya. Subang kahono honor lang tiong taong ito kahit na di pa niya kami gaano kilala eh di sia nahiyang pakisamhan kami.
Edcha – sa pagtulong s kusina at siguridad ng camp. Sa pagpapasaya at pagbibigay oras sa camp
Jhec- sa oras na binigay niya sa camp. Sa pagmamahal at pangangalaga niya samga bata. Kahit bago pa lang siya sa campus based ay nagserve pa din iya sa camp. Ganun din si
Kris- na nagmahal at nangalaga sa aming mga babies, khit na tahimik siya hini ito naging hindrance para mahalin at pagsilbihan si God through that camp.
Jhem- sa pagbibigay oras at sa patuloy na pagseserve kay God through YFC. Di niy inalintana yung pagod at gutom. Patuloy pa din siya nagmamahal ng iba despite sa dami ng problema niya.
Ate mayz- sapatuloy na pagsuporta niya sa amin, kahit wala siya sa EAC ngayon inparamdam pa din niya yung pagmamahl niya sa amin. Sumama pa din siya at nagbiagy ng talk despite sa dami ng problemang dala nya at kakapusan ng pera. Hindi naging hadlang sa kanya ang kawalan ng communication sa amin. Salamat sa taong ito kasi sa pagbibigay pa lang ng oras nya sa camp ramdam na namin na mahl kami ni god.
Mama Rakz- sa patuloy din na pagsuporta, pagmamahal at pangangalaga sa amin. Sa mga advise niya at tulong sa amin sa pagbibigay oras at gabay sa patuloy na pagsama sa amin sa dasal. At walang sawang pagbibigay inspiration sa aming lahat. My ever dearest mother in yfc.
Tay fello- sa suporta at pag mamahal, sa pagkalinga at inspiration, sapagtulong hindi lang financial. Sa patuloy na pag agapay sa amin kahit SFC na siya. At ang patuloy na pags ama sa amin sa mga dasal niya.
Acey- sa patuloy n pagtayo niya kay kristo. Sa pagbibigay inspirasyon sa lahat. Sa patuloy na pagdarasal sa campus namin at sa mg taong mahal niya. Sa pagiging malambing at pagtitiyaga niya sa amin. Sa pagpapatawa niya sa amin at pagsuporta sa akin. My evrr dearest partner salamt at subrang ka honor honor ka.
Livy- sa atuloy na pagsuporta sa yfc. Sa alang sawang pagbibigay ng tulong, sa pagpunt niya sa camp kahit may sakit siya. Sa mga dasal niya at patuloy na pagbibigay ing inspirasyon sa amin.
At sa mga taong patuloy ang pagsuporta sa amin. Madaming salamat s tulong at dasal niyo. Madaming salamt sa pagpapakita sa amin kung gaano kami kamahal ni god. Subrang inohonor ko kayo. kay Gerald, Fjordz, Kuya Nik, kookoo,xena at Cy. At sa mga taong nagpagamit lang kay god para ibiagay ang talk at ibahagi yung mensahe at pagmamahal ni god.
Cedric- subra kong inohonor yung taong ito. Ginampanan niya yung pinakamahirap na trabaho sa Camp kung saan binuhos nya talaga ang kanyang oras para magawa nya yng kanyang tungkulin. Subra kong inohonor yung taong ito kasi kahit na wala siyang kapartner, di siya nawalan ng pag asa at nakarinig ng reklamo sa kanya. Subrang salamat Cedric.
Emman Espino- Ang cook at music min ng camp. Subrang inohonr ko lang yung taong ito kasi di siya tumanggi sa mga gawaing binigay sa kanya. Subrang salamat sa masarap na pag kain na inahain mo sa amin. Subrang inohonor kita kasi a pagbibigay mo ng oras sa camp ay nag papakita na todo ang supota mo sa YFC. Salamat
Emman Arroyo-isa in sa mga dapat na ihonor. Isa siya sa nagbigay saya at nagbigay ng malaking tulong sa paghahanda ng pagkain at pamamlengke. Ang pag gising ng maaga ay di biro. Subarng salamt kasi i kami nakarinig ng reklamo mula ayo. Salamat kasi nagbigay oras ka para makasama at mag serve sa camp.
Harris- Subra ko din ihohonor yung taong ito kasi nung enrollement ko lang siya nakilala at nung sya ay inaya para maging service team sa camp kahit na YFC siya sa ibang lugar ay di sya tumanggi sa alok ni god sa kanya. Subang kahono honor lang tiong taong ito kahit na di pa niya kami gaano kilala eh di sia nahiyang pakisamhan kami.
Edcha – sa pagtulong s kusina at siguridad ng camp. Sa pagpapasaya at pagbibigay oras sa camp
Jhec- sa oras na binigay niya sa camp. Sa pagmamahal at pangangalaga niya samga bata. Kahit bago pa lang siya sa campus based ay nagserve pa din iya sa camp. Ganun din si
Kris- na nagmahal at nangalaga sa aming mga babies, khit na tahimik siya hini ito naging hindrance para mahalin at pagsilbihan si God through that camp.
Jhem- sa pagbibigay oras at sa patuloy na pagseserve kay God through YFC. Di niy inalintana yung pagod at gutom. Patuloy pa din siya nagmamahal ng iba despite sa dami ng problema niya.
Ate mayz- sapatuloy na pagsuporta niya sa amin, kahit wala siya sa EAC ngayon inparamdam pa din niya yung pagmamahl niya sa amin. Sumama pa din siya at nagbiagy ng talk despite sa dami ng problemang dala nya at kakapusan ng pera. Hindi naging hadlang sa kanya ang kawalan ng communication sa amin. Salamat sa taong ito kasi sa pagbibigay pa lang ng oras nya sa camp ramdam na namin na mahl kami ni god.
Mama Rakz- sa patuloy din na pagsuporta, pagmamahal at pangangalaga sa amin. Sa mga advise niya at tulong sa amin sa pagbibigay oras at gabay sa patuloy na pagsama sa amin sa dasal. At walang sawang pagbibigay inspiration sa aming lahat. My ever dearest mother in yfc.
Tay fello- sa suporta at pag mamahal, sa pagkalinga at inspiration, sapagtulong hindi lang financial. Sa patuloy na pag agapay sa amin kahit SFC na siya. At ang patuloy na pags ama sa amin sa mga dasal niya.
Acey- sa patuloy n pagtayo niya kay kristo. Sa pagbibigay inspirasyon sa lahat. Sa patuloy na pagdarasal sa campus namin at sa mg taong mahal niya. Sa pagiging malambing at pagtitiyaga niya sa amin. Sa pagpapatawa niya sa amin at pagsuporta sa akin. My evrr dearest partner salamt at subrang ka honor honor ka.
Livy- sa atuloy na pagsuporta sa yfc. Sa alang sawang pagbibigay ng tulong, sa pagpunt niya sa camp kahit may sakit siya. Sa mga dasal niya at patuloy na pagbibigay ing inspirasyon sa amin.
At sa mga taong patuloy ang pagsuporta sa amin. Madaming salamat s tulong at dasal niyo. Madaming salamt sa pagpapakita sa amin kung gaano kami kamahal ni god. Subrang inohonor ko kayo. kay Gerald, Fjordz, Kuya Nik, kookoo,xena at Cy. At sa mga taong nagpagamit lang kay god para ibiagay ang talk at ibahagi yung mensahe at pagmamahal ni god.
Talk1- mama raks
Talk2- Kuya Nik
Talk3- Ate Mays
Talk4- Kuya Pao
Talk5-gj
First Leaderes of Asia Forum (FLAF)
The Youth Leadership and Social Entrepreneurship Program of the Ateneo School of Government,in partnership with the Ramon Magsaysay Awards Foundation, 
Ashoka:Innovators for the Public, and Ateneo de Manila University - Loyola Schools,
Ashoka:Innovators for the Public, and Ateneo de Manila University - Loyola Schools,presents...
THE FIRST FUTURE LEADERS OF ASIA FORUM
17-19 January 2008Ateneo de Manila UniversityQuezon City, Philippines
“If young people do not grow up being powerful, causing change, and practicing these three interlocked underlying skills, they will reach adulthood with a self-definition that does not include changemaking and a social skill set that largely precludes it. Just as one must develop strong emotional foundations in the first three years of life or suffer for a lifetime, young people must master and practice these social skills and the high art of being powerful in and through society while they are young.”-Bill Drayton
* Di ako makapaniwala na ipagkakatiwala sa akin ng aming campus ang pagsama sa ganitong ka pristiyosong event na ito. Di ako makapaniwala na isa sa ako sa tatlo na isasama sa ganitong Forum kung saan makakasama ko yung mga mahuhusay na liders di lang ng ating bansa kundi sa buong asya na din. Di ako makapaniwala na sa daming liders na mas mahuhusay sa akin sa pamamalakad ng kanikanilang mga organisasyon ay ako yung pinili nila. Subrang nagpapasalamt ako sa pribilihiyong binigay nila at sisiguraduhin ko na hindi ko sasayangin yung pagkakataong ito. Gagawin ko ang lahat para makipagparticipate sa lahat ng activities nila. Sa 4 days na ipapalagi ko sa Ateneo sisiguraduhin kong walang masasayang at gagamitin ko kung anu man ang natutunan ko sa Event na ito.
Sunday, January 6, 2008
Maturity
Happy New Year. happy new me. Actuaally ang dami dami kong gusto idescover. Madami akong gusto malaman, gustong matikman at gustong maranasan. Napakarami kasing gumulogulo sa isian ko na parang di ako makokontento kung di ko nalalman ang isang bagay na yun.Minsan napapasama na nga yung iniisip ko. Actually kontento naman ako kung anung meron ako, sa mga kaibigan ko, sa lahat, ngunit sadya lang malikot ang isipan ko at di siya matitigil hanggat di nya ito nalalaman. Madami akong gustong madescover pero sa ngayon di ko pwedeng sabihin kung anu anu yun kasi baka maging masama ang tingin nyo sa akin. Hayaan nyo na lang siguro ako na unti unitiin ko yung mga bagay na un. Pero isa lang yung katiyakan dun, iba na ako ngayon yung bagong ako ay kagustuhan ko. Gusto ko na kasi mabago yung mga pananaw ko sa buhay, yung pag uugali ko pati na rin yung pamumuhay ko. Di ko nga lang alam kung yung pinili kong pagbabago ay makakabuti sa akin oh makakasama. Pero ang rason sa pagbabago na yun ay para sa akin to be mature enough. Gusto ko na kasi ngayon maging considerate sa lahat ng gagawin ko at maging mature sa mga ikikilos ko pati na sa pagiisip ko. Sa tingin ko kasi di na bagay sa akin yung mga pinag uugali ko nung nakaraang taon lalo na malapit na akong mawala sa pagiging teenager. Ibig sabahin tumatanda na ako, pero parang sa paglipas ng panahon ay parang napag iiwanan na ako, pawang walang pinag kakatandaan.
Ngayong Taon na ito pipilitin ko talagang maging mature and considerate this year. Piiling ko yun kasi yung kulang sa akin nung 2007. Maging mature lalo na sa mga pagdidisisyon lalo n hawak ko na yung YfC sa FEU-EAC. Ngayong pagpasok palang ng 2008 eh start na ang aming responsibilidad, actually mid pa lang ng year acting president na ako. Yung pangyayaring yun nagbigay sa akin ng bigat sa pasan kong krus. Sa panahong yun kasi di pa ako handa para kuhanin yung iiwan nyang pwesto, pero sa kadahilanang walang tatayo for that posisyon wala akong magagawa kundi harapin yung panibagong pagsubok sa akin lalo na sa sercice ko. Ngunit kahit na siguro nakakpressure at medyo nahihirapan na ako dahil sa bigat ng responsibilty na naka atang sa akin, siguro gagawin ko na lang yung mga bagay na sa tingin ng makakarami ay tama.
So help me GOD..
Subscribe to:
Posts (Atom)